اثر تمرینات ورزشی بر روی قابلیت های فیزیولوژیکی و کارکردی افراد سالمند و طول عمر

چکیده: 

کهولت در جوامع پیشرفته صنعتی و غربی که میانگین سن افرادشان به مرز ۸۰ سالگی نزدیک می گردد، یکی از مشکلات عمده این جوامع به شمار می رود. با گذشت حدود سه دهه، از عمر، قابلیت های فیزیولوژیکی و کارکردی رو به افول می گذارد. برخی از این قابلیت ها که بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند، عبارتند از: قدرت عضلانی، کارکرد عصبی، کارکرد ریوی، کارکرد قلبی – عروقی، ترکیب بدن و توده استخوانی. قابل ذکر است که میزان کاهش عملکرد این توانایی ها در دوره سالمندی، به یک میزان نیست. صرف نظر از سن، فعالیت های مناسب جسمانی منظم نیز سبب بهبود فیزیولوژیکی بدن می گردد. مقدار تاثیرات بستگی به عوامل مختلفی چون سطح آمادگی جسمانی اولیه، سن و نوع تمرین دارد. تمرینات ورزشی، قادر به مقابله با تاثیرات منفی حاصل از کشیدن سیگار، چاقی و پرفشارخونی است. به هر حال، چنین به نظر می رسد که فعالیت های جسمانی برنامه ریزی شده و منظم، در طول زندگی، بیمه نامه ای را به صورت سلامتی و عمر طولانی، در اختیار شرکت کنندگان در چنین برنامه هایی می گذارد.

نویسندگان:  خالدان اصغر