بررسی تاثیر برنامه مشاوره با خانواده در پیشگیری از سوء رفتار با زنان سالمند

چکیده: 

این پژوهش یک مطالعه شبه تجربی (pre-Experimental design) است که در سال ۷۶-۱۳۷۵ انجام گرفته و هدف آن تعیین میزان تاثیر برنامه مشاوره با خانواده در پیشگیری از سوء رفتار با زنان سالمند ساکن در شهر تهران بوده است.

در این مطالعه نمونه گیری بر اساس مشخصات به موجب زمان تصادفی بوده و ۳۰ سالمند و خانواده انتخاب شده اند. اطلاعات قبل و بعد از برنامه مشاوره از طریق مصاحبه و مشاوره توسط پرسشنامه، چک لیست و برنامه طراحی شده مشاوره جمع آوری شده است. یافته های پژوهش با توجه به فرضیات نشان داد که اکثر واحدهای پژوهش مواردی را که در پرسشنامه تحت عنوان غفلت، سوء رفتار روان شناختی و تجاوز به حقوق مطرح گردیده سوء رفتار می دانستند. آزمون آماری T وابسته (Paired Samples t-test) و ویلکاکسون (Wilcoxon) نشان داد که بین میانگین نمرات ارتباط خانواده و سالمند، علایم رفتاری و شاخص های ظاهری غفلت، غفلت، سوء رفتار روان شناختی و تجاوز به حقوق اختلاف معناداری وجود دارد (P<0.000)؛ یعنی برنامه مشاوره با خانواده در پیشگیری از سوء رفتار (غفلت، سوء رفتار روان شناختی و تجاوز به حقوق) نسبت به زنان سالمند تاثیر داشته و فرضیات پژوهش تایید گردیده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین مشکلات جسمانی سالمند، سطح تحصیلات و درآمد خانواده با سوء رفتار همبستگی معناداری وجود دارد، یعنی با افزایش مشکلات جسمانی، پایین بودن سطح تحصیلات و میزان درآمد خانواده، ابتلا به سوء رفتار در زنان سالمند افزایش می یابد.
با توجه به نتایج فوق پیشنهاد می گردد که برنامه طراحی شده مشاوره با خانواده به عنوان یک روش درمانی برای پیشگیری از سوء رفتار در زنان سالمند به کار رود.

نویسندگان: هروی کریموی مجید, انوشه منیره, معماریان ربابه