کم تحرکی و چاقی در سالمند

کم تحرکی و چاقی در سالمند یکی از مشکلات جدی در جوامع امروزی است که می تواند عوارض زیادی  از جمله چاقی در پی داشته باشد.

عوارض کم تحرکی و چاقی در سالمند :

• اظافه وزن بدنی

• تحلیل عضلات بدن

• کاهش قدرت جسمانی

• ایجاد مشکلات روانی از جمله افسردگی

• کاهش استقلال فردی در انجام امور شخصی

در سالمندان با بالا رفتن سن میزان کم تحرکی افزایش می یابد و فرد روز به روز دچار عوارض کم تحرکی خواهد شد .از دست دادن تدریجی توده عضلانی  باعث کاهش قدرت و استحکام فرد  وسر انجام افزایش و توزیع چربی بدن  سالمند می شود .درصد جمعیت سالمند  دارای اضافه وزن و چاقی روز به روز افزایش یافته  ومیزان چاقی افراد مسن دو برابر شده است.

عوارض چاقی در سالمندان :

• ایجاد بیماری های قلبی- عروقی

• آرتروز و تغییرات مفصلی در ناحیه کمر و زانو ها به دلیل افزایش فشار ناشی از اضافه وزن

• فشارخون

• واریس

• اختلالات تنفسی

روش های درمان چاقی و کم تحرکی :

• فعالیت ورزشی :برای سالمندانی که قادر به انجام فعالیت بدنی نیستند توصیه می شود به میزانی که توانایی دارند فعالیت بدنی  هر چند کم در روز داشته باشند.

• 

• برنامه رژیم تغذیه مناسب

• درمان های جدید غیر دارویی: سونا، ترموتراپی (استفاده از گرمای موضعی) ، ماساژ درمانی، کمربند لاغری،طب سوزنی 

• درمان دارویی

• اندازه‌گیری چاقی در افراد مسن شاخص توده بدنی

  شاخص توده بدنی (BMI)، یعنی وزن (کیلوگرم) تقسیم‌بر مربع قد (متر) و به‌طورکلی برای طبقه‌بندی چاقی استفاده می‌شود.

  BMI ممکن است برخی از افراد مسن که درواقع چربی اضافی ندارند را به‌عنوان اضافه‌وزن (BMI 30-34.9) یا چاق (BMI ≥ ۳۵٫۰) طبقه‌بندی کند. به‌عنوان‌مثال، اگر قد یک فرد به علت شکستگی و متراکم شدن استخوان‌های مهره‌ای کوتاه شود، BMI وی حتی بدون تغییر در وزن و چربی بدن. افزایش می‌یابد. در مقابل تغییراتی که با افزایش سن در بدن رخ می‌دهد، ازجمله از دست دادن عضلات و افزایش چربی، ممکن است در BMI منعکس نشود، حتی اگر شخص واقعاً چربی زیادی داشته باشد.

  شاخص توده بدنی بین ۲۴ تا ۳۵ را برای زنان و مردان مسن مناسب تشخیص داده‌شده است که با پایین‌ترین خطر مرگ برای آن‌ها همراه است.