طرح توانمند سازی سالمندان  

 

با ارائه ی اموزش های لازم و انجام مناسب سازی محل زندگی به سالمندان در مستقل بودن امور زندگی کمک خواهیم کرد 

سالمندی اگرچه روندی طبیعی در زندگی هر فرد است و نمی توان مانع از ورود به آن شد. با این وجود می توان با برنامه ها و روش های مختلف زوال توانایی های جسمی، روحی، عاطفی و شناختی را در انسان کاهش داده یا لااقل آن را به تاخیر انداخت. با افزایش امید به زندگی کاهش میزان مرگ و میر و تولد، جمعیت سالمندان در جهان رو به افزایش نهاده است. در سال ۲۰۰۰ حدود ششصد   میلیون نفر انسان ۶۰ سال و بالاتر وجود داشت این رقم در ۲۰۲۵ به یک میلیاردو دویست میلیون نفر (۱۴ درصد از کل جمعیت جهان) و در ۲۰۵۰ به دو میلیارد نفر (۸/۲۱) خواهد رسید. به علاوه امروزه حدود دو سوم افراد سالمند در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند که در ۲۰۲۵ به ۷۵% خواهد رسید.
جامعه ایرانی به عنوان یک کشور در حال توسعه وضعیت مشابه دارد. ایران در حال حاضر دارای جمعیت جوان است که در سال های نه چندان دور این تعداد به بخش فوقانی هرم جمعیتی منتقل خواهند شد. گرچه ترکیب سنی جمعیت کشور هنوز هم جوان است ولی با استفاده از شاخص ها و ابزارهای آماری و جمعیت شناسی مشخص می شود که روند سالمند شدن جمعیت در کشور ما آغاز شده است. بر اساس سر شماری سال ۱۳۹۰ بیش از ۶ میلیون(۰۲/۸) جمعیت ایران را افراد ۶۰ ساله و افراد بالاتر تشکیل می دهد. مطابق برآوردهای مراجع بین المللی جمعیت سالمند ایران از سال ۱۴۱۹ رشد سریع تری نسبت به سایر نقاط و حتی میانگین جهان خواهد یافت و تا سال ۱۳۲۴ از میانگین رشد جمعیت سالمند جهان و ۵ سال بعد از آسیا پیشی خواهد گرفت.
ناتوانی مشکلات جسمی و حرکتی با افزایش سن افزایش می یابند. این بیماری های استخوان جز شایع ترین اختلالات ایجاد کننده ی ناتوانی در سالمندی است به طوری که آمار جهانی نشان می دهد که حدود ۵۰% سالمندان به دلیل مشکلات عضلانی اسکلتی به پزشک مراجعه می کنند با افزایش سن و کاهش تراکم استخوان ها از بین رفتن قابلیت ارتجاعی غضروف ها، کاهش ارتجاع پذیری، لیگامان ها و کاهش قدرت عضلانی و بافت ها باعث کاهش توانایی برای انجام عملکرد طبیعی و ناتوانی در سالمندان خواهد شد.
کاهش و به تاخیر انداختن ناتوانی مربوط به سالمندی یک مسئله عمده در بهداشت عمومی است و انجام فعالیت های منظم روزانه می تواند نقش مهمی در ایجاد حفظ سلامت در تمام سنین داشته باشد بر اساس نتایج پژوهشی که در ایران انجام شده است حدود ۲۴۵ درصد سالمندان دچار مشکلات اسکلنی عضلانی می باشند.

ضرورت انجام طرح :

افزایش جمعیت سالمندان بار مالی فراوانی از نظر ایجاد تمهیدات درمانی، بهداشتی در جوامع مختلف ایجاد می کند. گزارشات نشان داده اند حدود ۶۰% از هزینه های مراقبت های بهداشتی ۳۵% از ترخیص های بیمارستانی و ۴۷% از روزهای بستری را سالمندان به خود اختصاص داده اند. آنچه به افزایش سریع جمعیت سالمندان مسئله بهداشت و سلامت و تامین آسایش و رفاه آنان در جامعه هر روز ابعاد تازه گسترده تری پیدا می کند. رفتارهای ارتقا دهنده ی سلامت در سالمندان تاثیر بالقوه ای در پیشبرد سلامت آنان داشته به همان نسبت موجب کاهش هزینه ها ی مربوط به مراقبت های بهداشتی خواهد شد. به طور کلی ناتوانی شاخص خوبی از سنجش وضعیت سلامت در جمعیت های پیر است بر اساس تعاریف ناتوانی در افراد سالمند عبارت است از: محدودیت یا از دست دادن توانایی در انجام نقش های اجتماعی و ادامه ی زندگی مستقل در انجام فعالیت روزمره ی زندگی.
فرایند شناختی نقش محوری در سازگاری انسان سایر گونه ها ایفا می کند و اختلالات شناختی نیز یکی از مشکلات مزمن دوره ای سالمندی است. توانایی انجام دادن فعالیت روزانه ی زندگی (ADS) بازگو کننده ی جنبه ی مهمی از استقلال کارکردی در سالمندان است. بنابراین افت در کارکرد جسمانی که با از دست دادن استقلال در سالمندان وابسته است مسئله ی تندرستی عمومی عمده ای است
فعالیت فیزیکی و انتقال وزن بدن به استخوان ها موجب سلامت سیستم استخوانی و پیشگیری از استئوپروز و شکستگی می شود. بخصوص در زنان سالمند کمبود استروژن که نقش اساسی که در حفظ تراکم استخوان دارد این فرایند تشدید میابد و بدیهی است که با سالمندی خطرات بی حرکتی افزایش یابد.
حفظ استقلال فردی و توانمند نمودن سالمند به عنوان فردی مفید و فعال در خانواده و جامعه همواره یکی از اهداف اصلی سازمان بهزیستی کشور بوده است. یکی از اصلی ترین بخش های خدمات مربوط به سالمندان تامین ابزار های کمک حرکتی جهت بهبود تعادل افزایش سطح استقلال فرد می باشد.
ابزارهای کمک حرکتی مانند عصاها، چوب های زیر بغل،  واکر و … برای افزایش حمایت از سالمند، بهبود تعادل همچنین افزایش فعالیت بدنی و استقلال بکار می روند. فعالیت سالمند، برای حرکت و خود استقلالی به حفظ سلامت وی کمک می کند. استقلال عملکردی به حضور فعال سالمند در فعالیت های روزانه اش اشاره دارد. یکی از بهترین راه های ارزشیابی استقلال عملکردی سالمندان، بررسی سطح فعالیت های روزمره ی زندگی سالمندان می باشد.
فعالیت بدنی، اعتماد بنفس را در سالمندان تقویت نموده وانان را از سکون و بی ثمری و احساس بی اهمیت بودن دور می سازد. لذا برای حفظ سلامتی، توصیه می شود که انجام فعالیت در سالمندان تشویق و تقویت گردد. زیرا یکی از موثر ترین روش های پیشگیری از اختلالات دوران سالمندی فعالیت بدنی است. فعالیت منظم در سنین بالا به کاهش درد و ناتوانی مرتبط با بیماری های آرتریت و استئوپروز کمک می کند.
انتخاب ابزار کمک حرکتی مناسب، بر اساس قدرت، تحمل، تعادل، عملکرد شناختی و اقتضای محیط زندگی سالمند نقشی حیاتی در اثر بخشی این ابزار ها خواهد داشت. بررسی ها نشان می دهد که سالمندان غالبا آموزشی درباره ی استفاده ی درست از این وسایل ندیده اند و اغلب وسایلی که نا مناسب و اسیب دیده یا دارای ارتفاع نا درست هستند تهیه نموده اند. طبق آمار به دلیل عدم وجود آموزش ۳۰ تا ۵۰ درصد سالمندان استفاده از این وسایل را متوقف می کنند.
اتخاذ سیاست های مناسب در جهت ارتقا وضعیت جسمی سالمندان از اهمیت والایی برخوردار است. بر همین اساس در فاز اول طرح توانمند سازی سالمندان به اقداماتی در خصوص رفع مشکلات جسمی و حرکتی آنها پرداخته شده است.

حیطه های اصلی خدمات:

۱٫  آموزش
۲٫  تامین وسایل کمک حرکتی مرد نیاز در زندگی روزمره
۳٫  تسهیل دسترسی

 خدمات قابل ارائه در طرح توانمند سازی:

۱٫  آموزش فعالیت های روزمره ی زندگی به سالمندان
۲٫  تامین فناوری کمکی اعم از وسایل کمک توانبخشی در زندگی روزمره بر حسب میزان عملکرد سالمند
۳٫  ارائه ی آموزش های لازم در خصوص استفاده ی صحیح و مناسب از وسایل کمک توانبخشی
۴٫  آموزش تحرک (تغییر وضعیت، جابجاییو انتقال)
۵٫  مناسب سازی محیط زندگی

 

ديدگاه خود را ارسال كنيد

×

Powered by WhatsApp Chat

× چگونه می‌توانم به شما کمک کنم؟