تاثیر حرکت درمانی بر افسردگی زنان سالمند

چکیده: 

سابقه و هدف:

امروزه افسردگی یکی از شایعترین اختلالات روانی و معضل عمومی زندگی بشر است. در ایران افسردگی، ۳۵ الی ۴۵ درصد بیماری‌های روانی را تشکیل می‌دهد که متأسفانه این رقم روز به روز سیر صعودی را می‌پیماید و لازم است که راهها و روش‌های نوینی برای معالجه و پیشگیری از این معضل بهداشت روانی ارائه گردد. هدف این پژوهش تعیین اثر حرکت‌درمانی بر میزان افسردگی در زنان سالمند مقیم مرکز سالمندان طوس مشهد بوده است.

مواد و روش‌ها:

این پژوهش نیمه تجربی بر روی ۳۰ زن سالمند ۷۵-۶۰ ساله که به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند، انجام شد. این افراد به مدت ۳۰ جلسه ۳۰-۴۵ دقیقه ای با حضور پژوهشگر، برنامه حرکت درمانی را اجرا کردند. برای تعیین میزان افسردگی از آزمون افسردگی بک (Back) استفاده گردید و اطلاعات فردی مورد نیاز از طریق یک پرسش‌نامه جمع آوری شد. نمونه‌های پژوهش در دو مرحله قبل و بعد از اجرای برنامه حرکت درمانی از نظر میزان افسردگی مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته‌ها:

میانگین میزان افسردگی قبل از به کارگیری حرکت درمانی ۸۷/۲۰ و بعد از آن ۴۰/۱۶ بود و نتایج این پژوهش نشان داد که حرکت درمانی موجب کاهش میزان افسردگی در زنان سالمند می‌گردد.

نتیجه‌گیری:

با توجه به نتایج بدست آمده مشخص گردید که این برنامه مداخله‌ای توانسته است میزان افسردگی زنان سالمند مقیم در آسایشگاه سالمندان را کاهش دهد

نویسندگان:صیادی اناری احمدرضا, انصاری جابری علی, خالقی عزت اله, ناظر محمد