پیشگیری از دمانس

 

دمانس (زوال عقل) :

دمانس ماهیتی پیشرونده و مزمن دارد. پیشگیری از دمانس در سنین بالا از اهمیت فراوانی برخوردار است.

دمانس بر عملکرد  حافظه، تفکر، جهت گیری، درک، محاسبه، ظرفیت یادگیری، زبان و قضاوت تأثیر می گذارد.

اختلال در عملکرد شناختی معمولاً با تغییر خلق و خو، کنترل عاطفی، رفتار یا انگیزه همراه است و گاهی  این علائم  پیش از سایر علائم بروز می یابد.

از این رو باید در سنین میانسالی با انجام اقداماتی در جهت پیشگیری از دمانس برآییم.

پیشگیری از دمانس (زوال عقل) بعد از ۴۵ سالگی، با رعایت سه نکته اساسی:

۱-اکسیژن رسانی زیاد

حداقل سه بار در هفته، ورزش های هوازی مثل پیاده روی سریع انجام دهید.

۲- افزایش سطح یادگیری

“ازش استفاده کن وگرنه آن را از دست می دهی”.

اگر شما به یادگیری مسائل مختلف نپردازید،مغز شما برای حفظ ثبات و توازن خودش، منابع و انرژی اش را صرف دیگر  ارگان های بدن شما خواهد کرد.

بنابراین هر چه ذهن شما بیشتر درگیر یادگیری باشد،مغز شما هشیارتر و مهمتر از آن انعطاف پذیر تر خواهد بود.

مغز شما با افزایش دادن مدت زمان یادگیری، شروع به استفاده از رشته های عصبی ای میکنه که تا قبل از آن هرگز استفاده نشده بودند.

۳- ارتباطات اجتماعی

این مورد از دو مورد قبل هم مهمتر و هم تاثیر گذار تر است.

ما انسان ها، موجوداتی اجتماعی هستیم و ارتباطات اجتماعی تنها چیزی نیستند که از مغز محافظت می کنند.

زمانی که عناصر دیگری، مانند: همراهی و همکاری را هم به آن اضافه می کنید، انرژی مغز به طور قابل توجهی جهت حفاظت از خود  بالا می رود.

زمانی که احساسات ما فعال می شوند و زمانی که ما با بقیه انسان ها همراهی و همکاری می کنیم،دقیقا مانند این است که ضروری ترین ماده مغذی را برای مغز و هورمون های خود فراهم می کنیم.

موارد فوق همچنین باعث کاهش احساسات و رفتارهایی مانند: افسردگی، عصبانیت، خشم و استرس می شوند،

در مقابل باعث می شود که وجودمان سرشار از احساس عشق، دوست داشتن و انرزی های مثبت شود.